Grób rodziny Vołodymyra Sołowija
[działka C1 014 ]
poprzedni | następny
wybierz grób nr:
Vołodymyr SOŁOWIJ
( 1892-1958 )
( 1892-1958 )
Ur. we Lwowie. Studia rolnicze na Uniwersytecie Wrocławskim. Podczas I wojny światowej służył w armii austriackiej i znalazł się w niewoli rosyjskiej. Po uwolnieniu służył w pułku ułanów polskich. W 1918 r. uczestniczył jako radca w ukraińskiej misji dyplomatycznej w Kopenhadze. Brał udział w rokowaniach J. Piłsudskiego z atamanem S. Petlurą, zmierzających do umowy polsko-ukraińskiej. Po wojnie polsko-sowieckiej i przyjęciu obywatelstwa polskiego działał na rzecz polepszenia stosunków polsko-ukraińskich. Po wybuchu II wojny światowej służył w wojsku polskim w wydziale politycznym Sztabu Naczelnego Wodza. Przedostał się do Londynu, gdzie reprezentował sprawy ukraińskie przy rządzie RP na emigracji. Do Kanady wyemigrował w 1952 r. Zmarł w wieku 66 lat.
Brat Tadeusz Sołowij pochowany jest w grobie nr 14 [działka C1 014], a siostra, Zofia Sulima Popiel, – w grobie nr 36 [działka C1 175].
Brat Tadeusz Sołowij pochowany jest w grobie nr 14 [działka C1 014], a siostra, Zofia Sulima Popiel, – w grobie nr 36 [działka C1 175].
Maria SOŁOWIJ
z d. EKIELSKA
( 1895-1994 )
z d. EKIELSKA
( 1895-1994 )
Ur. we Lwowie. Żona Volodymyra Sołowija. Gimnazjum Sacré-Coeur we Lwowie. Po Powstaniu Warszawskim aresztowana w Krakowie przez Niemców i wywieziona na roboty przymusowe do III Rzeszy. Po wojnie przebywała w Londynie, a w 1952 r. wyemigrowała z mężem do Kanady i zamieszkała w Montrealu. Wielce utalentowana artystycznie, uprawiała malarstwo (akwarelę), grała na fortepianie i śpiewała, tłumaczyła poezje niemieckich i francuskich autorów oraz pisywała nowelki. Zmarła w wieku 99 lat.
Jej siostra, Antonina Sołowij, spoczywa w grobie nr 14 [działka C1 014].
Jej siostra, Antonina Sołowij, spoczywa w grobie nr 14 [działka C1 014].