Grób rodziny Międzybrodzkich
[działka C1 695 ]
poprzedni | następny
wybierz grób nr:
Władysława ŁOPACKA
( 1886-1989 )
( 1886-1989 )
Ur. w Polsce. Po wybuchu wojny w 1939 r. straciła męża, Tadeusza, rozstrzelanego przez Niemców, oraz syna Władysława, który stracił życie w obozie w Mauthausen. Drugi syn, Tadeusz, zginął w czasie Powstania Warszawskiego, po którym Władysławę wraz z córką Heleną wywieziono do obozów koncentracyjnych w Oświęcimiu, Ravensbrücku i Sachsenhausen-Oranienburgu. Po wojnie dotarła z córką do Szwecji. Córka wyszła tam za mąż za Zbigniewa Międzybrodzkiego. Druga córka, Marta, pozostała w Polsce. Po emigracji Międzybrodzkich do Kanady w 1951 r., Władysława zamieszkała z nimi w Montrealu. Zmarła w Ottawie, przeżywszy 103 lata.
Zbigniew MIĘDZYBRODZKI
( 1909-1974 )
( 1909-1974 )
Ur. we Lwowie. W 1937 r. uzyskał dyplom inżyniera na Politechnice Gdańskiej (wydział budowy maszyn okrętowych). W latach 1938-1939 pracował w warsztatach portowych marynarki wojennej w Gdyni, potem kierownik oddziału tej stoczni na Helu. Po wybuchu II wojny światowej brał udział w obronie Helu. W październiku 1939 r. aresztowany i osadzony w obozie koncentracyjnym w Stutthofie, a następnie w Sachsenhausen. 3 maja 1945 r. oswobodzony przez wojska amerykańskie. Ożenił się z Heleną Łopacką, byłą uczestniczką Powstania Warszawskiego oraz więźniarką obozów koncentracyjnych. Wyjechał do Szwecji, gdzie pracował jako inżynier w stoczni w Gävle. Zaangażowany w działalność wśród polskich emigrantów. W 1951 r. wyemigrował z rodziną do Montrealu, pracował początkowo w stoczni Canadian Vickers, a następnie w Canadian Industries Ltd. Central Research (1958-1972 r.) Utrata zdrowia podczas wojny oraz w obozach koncentracyjnych zmusiła go do przejścia na przedwczesną emeryturę. Zmarł w wieku 65 lat, pozostawiając żonę Helenę i dwoje dzieci, Tadeusza i Krystynę.
Helena MIĘDZYBRODZKA
( 1919-2011 )
( 1919-2011 )
Ur. w Warszawie, córka Tadeusza i Władysławy Łopackich. Tuż przed wybuchem II wojny światowej ukończyła Szkołę Handlową. Po Powstaniu Warszawskim, we wrześniu 1944 r., Niemcy wywieźli Helenę, jej matkę i brata do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, a następnie do Sachsenhausen. W kwietniu 1945 r. więźniowie zostali uwolnieni przez wojska aliantów, w tym kanadyjski oddział z Manitoby.
W ramach akcji księcia Bernadotte’a, pomagającego byłym więźniom obozów koncentracyjnych w powrocie do zdrowia i sił, Helena z matką wyjechały do Szwecji, gdzie, po rocznym okresie rekonwalescencji, osiedliły się w Gävle. Helena wyszła tam za mąż za Zbigniewa Międzybrodzkiego i w roku 1951 wszyscy troje wyemigrowali do Kanady i osiedlili się w Montrealu. Po latach pracy fizycznej Helena opanowała języki angielski i francuski i zaczęła pracować jako sprzedawczyni w magazynie handlowym Simpson. Pracowała tam aż do emerytury. Była bardzo oddana swej rodzinie, czuła się najszczęśliwsza w otoczeniu dzieci i wnuków. Zmarła przeżywszy 92 lata, pozostawiając w smutku dwoje dorosłych dzieci, synową i dwie wnuczki.
W ramach akcji księcia Bernadotte’a, pomagającego byłym więźniom obozów koncentracyjnych w powrocie do zdrowia i sił, Helena z matką wyjechały do Szwecji, gdzie, po rocznym okresie rekonwalescencji, osiedliły się w Gävle. Helena wyszła tam za mąż za Zbigniewa Międzybrodzkiego i w roku 1951 wszyscy troje wyemigrowali do Kanady i osiedlili się w Montrealu. Po latach pracy fizycznej Helena opanowała języki angielski i francuski i zaczęła pracować jako sprzedawczyni w magazynie handlowym Simpson. Pracowała tam aż do emerytury. Była bardzo oddana swej rodzinie, czuła się najszczęśliwsza w otoczeniu dzieci i wnuków. Zmarła przeżywszy 92 lata, pozostawiając w smutku dwoje dorosłych dzieci, synową i dwie wnuczki.