Grób rodziny Wacława Babińskiego
[działka C1 006 ]
poprzedni | następny
wybierz grób nr:
Wacław BABIŃSKI
( 1887-1957 )
( 1887-1957 )
Ur. w 1887 r. w Warszawie. W 1905 r. wydalony z gimnazjum w Warszawie, pod zaborem rosyjskim, za udział w zorganizowaniu strajku szkolnego domagającego się przywrócenia języka polskiego w szkolnictwie. Matura we Lwowie, pod zaborem austriackim. Studia i doktorat na wydziale nauk społecznych Uniwersytetu Monachijskiego. Po powrocie do kraju, w latach 1911-1915 pracował przy opracowywaniu, kompletowaniu i dostarczaniu dokumentacji dla posłów polskich w parlamencie rosyjskim w celu obrony interesów politycznych i ekonomicznych społeczeństwa polskiego. Autor wielu artykułów ekonomiczno-społecznych. Podczas I wojny światowej działał w Komitetach Obywatelskich, był też osobistym sekretarzem prezydenta miasta Warszawy.
Po uzyskaniu niepodległości przez Polskę w 1918 r. radca w Wydziale Ekonomicznym MSZ w Warszawie. W 1919 r. udział w pracach delegacji polskiej na konferencji pokojowej w Paryżu. Naczelnik Wydziału Konsularnego MSZ. Jako ochotnik i zwykły kanonier brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Organizował polską służbę konsularną, brał udział w licznych konferencjach międzynarodowych. Jednocześnie w latach 1914-1929 wykładał w Szkole Nauk Politycznych. Od 1925 r. przebywał za granicą jako minister pełnomocny RP w Jugosławii, Holandii i w Anglii.
W latach 1944-1945 poseł pełnomocny przy rządzie kanadyjskim oraz konsul generalny na obszar Nowej Funlandii. Od 1947 r. profesor nauk społecznych na uniwersytecie w Ottawie. W latach 1948-1957 wykładał filologię, literaturę i historię, również w Centrum Studiów Słowiańskich UdeM. Członek Polskiego Instytutu Naukowego w Ameryce i Komitetu Neo-Kanadyjskiego, radca etniczny w Katolickiej Komisji Szkolnej prowincji Québec. Uczony wysokiej klasy, władał biegle kilkoma językami. Jego ogromną zasługą było ukrycie w mieście Québec skarbów wawelskich zdeponowanych w Kanadzie po wybuchu II wojny światowej.
Za wybitne zasługi dla Polski wyróżniony licznymi odznaczeniami polskimi i zagranicznymi. Zmarł w 1957 r. w wieku 70 lat.
Po uzyskaniu niepodległości przez Polskę w 1918 r. radca w Wydziale Ekonomicznym MSZ w Warszawie. W 1919 r. udział w pracach delegacji polskiej na konferencji pokojowej w Paryżu. Naczelnik Wydziału Konsularnego MSZ. Jako ochotnik i zwykły kanonier brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Organizował polską służbę konsularną, brał udział w licznych konferencjach międzynarodowych. Jednocześnie w latach 1914-1929 wykładał w Szkole Nauk Politycznych. Od 1925 r. przebywał za granicą jako minister pełnomocny RP w Jugosławii, Holandii i w Anglii.
W latach 1944-1945 poseł pełnomocny przy rządzie kanadyjskim oraz konsul generalny na obszar Nowej Funlandii. Od 1947 r. profesor nauk społecznych na uniwersytecie w Ottawie. W latach 1948-1957 wykładał filologię, literaturę i historię, również w Centrum Studiów Słowiańskich UdeM. Członek Polskiego Instytutu Naukowego w Ameryce i Komitetu Neo-Kanadyjskiego, radca etniczny w Katolickiej Komisji Szkolnej prowincji Québec. Uczony wysokiej klasy, władał biegle kilkoma językami. Jego ogromną zasługą było ukrycie w mieście Québec skarbów wawelskich zdeponowanych w Kanadzie po wybuchu II wojny światowej.
Za wybitne zasługi dla Polski wyróżniony licznymi odznaczeniami polskimi i zagranicznymi. Zmarł w 1957 r. w wieku 70 lat.
Maria BABIŃSKA
z d. WODZIŃSKA
( 1894-1975 )
z d. WODZIŃSKA
( 1894-1975 )
Ur. w południowo-wschodniej części Polski w 1894 r. Brała udział w I wojnie światowej jako sanitariuszka. W 1915 r. poślubiła Wacława Babińskiego, ówczesnego dyrektora kancelarii gabinetu Rady Regencyjnej, późniejszego ministra RP. Matka Wandy, Stanisława i Ryszarda. Wanda (1917-1994) zmarła w Rzymie i tam jest pochowana. Wybuch II wojny światowej zastał Marię w Holandii, gdzie przebywała wraz z mężem na placówce. Do Montrealu przybyła z dwojgiem dzieci w 1940 r. Należała do Stowarzyszenia Polskich Uchodźców Wojennych. Uczestniczyła w wielu akcjach dobroczynnych. Współzałożycielka Centrum Pomocy Społecznej dla Emigrantów, które powstało w 1949 r. przy kongregacji Sœurs du Bon Conseil w Montrealu. Zmarła w 1975 r. przeżywszy 81 lat.
Stanisław BABIŃSKI
( 1920-1990 )
( 1920-1990 )
Ur. w 1920 r. w Warszawie. Syn Wacława i Marii (powyżej). Studiował w Warszawie i Poznaniu. Po wybuchu wojny uczestniczył w kampanii wrześniowej. Należał do Służby Zwycięstwu Polski. Aresztowany przez Niemców w 1940 r. i do końca wojny więziony w obozie koncentracyjnym Sachsenhausen-Oranienburg w Niemczech. Do Kanady wyemigrował w 1946 r.
Studia humanistyczne w Centrum Studiów Słowiańskich UdeM. Działał na rzecz niepodległości Polski w wielu organizacjach w Ameryce. M.in. jeden z głównych organizatorów Koła Byłych Żołnierzy Armii Krajowej w Kanadzie, członek Rady Naczelnej AK w Londynie, prezes Ligi Niepodległości Polski w Kanadzie oraz członek Rady Naczelnej Ligi w Londynie. Współzałożyciel Komisji Skarbu Narodowego w Kanadzie. Należał do grona osób mających pieczę nad skarbami wawelskimi i kolekcją rękopisów Chopina ewakuowanych we wrześniu 1939 r. z Polski do Kanady. Blisko związany z generałem Sosnkowskim, poświęcił mu książkę Kazimierz Sosnkowski, myśl - praca - walka (Veritas, Londyn 1988). Zmarł w 1990 r. w wieku 70 lat. Zgodnie z jego wolą, urna z sercem została złożona w grobowcu rodzinnym na Powązkach w Warszawie.
Studia humanistyczne w Centrum Studiów Słowiańskich UdeM. Działał na rzecz niepodległości Polski w wielu organizacjach w Ameryce. M.in. jeden z głównych organizatorów Koła Byłych Żołnierzy Armii Krajowej w Kanadzie, członek Rady Naczelnej AK w Londynie, prezes Ligi Niepodległości Polski w Kanadzie oraz członek Rady Naczelnej Ligi w Londynie. Współzałożyciel Komisji Skarbu Narodowego w Kanadzie. Należał do grona osób mających pieczę nad skarbami wawelskimi i kolekcją rękopisów Chopina ewakuowanych we wrześniu 1939 r. z Polski do Kanady. Blisko związany z generałem Sosnkowskim, poświęcił mu książkę Kazimierz Sosnkowski, myśl - praca - walka (Veritas, Londyn 1988). Zmarł w 1990 r. w wieku 70 lat. Zgodnie z jego wolą, urna z sercem została złożona w grobowcu rodzinnym na Powązkach w Warszawie.
Na odwrotnej stronie nagrobka:
Marysieńka BELAÏEFF
( ✵ ✟ 1983 )
( ✵ ✟ 1983 )
Córka Jagody z Babińskich i Michel’a Belaïeff, wnuczka Stanisława (powyżej)