Grób rodziny Oczechowskich
[działka C1 664 ]
poprzedni | następny
wybierz grób nr:
Helena (Bunia)
SŁOTWIŃSKA
z d. TUSTANOWSKA
( 1898-1993 )
SŁOTWIŃSKA
z d. TUSTANOWSKA
( 1898-1993 )
Ur. w woj. lwowskim. Studiowała w Wyższej Szkole Sztuk Pięknych w Wiedniu. W 1918 r. uczestniczyła w obronie Lwowa. W 1921 r. wyszła za mąż za Ludwika Słotwińskiego, rotmistrza 8 pułku ułanów, i zamieszkała w Warszawie.
Wychowała dwie córki Martę i Jadwigę (poniżej) . Podczas wojny wstąpiła do AK. Jako sanitariuszka brała udział w Powstaniu Warszawskim, a po jego upadku została wywieziona przez Niemców do obozu jenieckiego w Sandbostel. Tam doczekała wyzwolenia. Mąż jej zginął w obozie koncentracyjnym w Oranienburgu.
W latach 1945-1953 pracowała w Polskim Czerwonym Krzyżu w Belgii. W 1953 r. została sprowadzona przez rodzinę do Montrealu. Ochotniczo pracowała w polskiej sekcji Kanadyjskiego Czerwonego Krzyża i bardzo ofiarnie wspomagała działalność Komitetu Pomocy Dzieciom Polskim. Zmarła w wieku 94 lat.
Wychowała dwie córki Martę i Jadwigę (poniżej) . Podczas wojny wstąpiła do AK. Jako sanitariuszka brała udział w Powstaniu Warszawskim, a po jego upadku została wywieziona przez Niemców do obozu jenieckiego w Sandbostel. Tam doczekała wyzwolenia. Mąż jej zginął w obozie koncentracyjnym w Oranienburgu.
W latach 1945-1953 pracowała w Polskim Czerwonym Krzyżu w Belgii. W 1953 r. została sprowadzona przez rodzinę do Montrealu. Ochotniczo pracowała w polskiej sekcji Kanadyjskiego Czerwonego Krzyża i bardzo ofiarnie wspomagała działalność Komitetu Pomocy Dzieciom Polskim. Zmarła w wieku 94 lat.
Jadwiga OCZECHOWSKA
z d. SŁOTWINSKA
( 1924-2016 )
z d. SŁOTWINSKA
( 1924-2016 )
Urodzona w Krakowie, Jadwiga (Dzidka) spędziła szczęśliwe dzieciństwo w Polsce. Miała 15 lat, gdy wybuchła wojna. Jej ojciec zginął jako jeden z pierwszych polskich wojskowych. Pod ciężką niemiecką okupacją, Jadwiga, wraz z matką i siostrą musiały przemieszczać się z miejsca na miejsce.
Podczas Powstania Warszawskiego Jadwiga była sanitariuszką. Zesłana przez Niemców do obozu, została pod koniec wojny wyzwolona i trafiła do Belgii, gdzie podjęła studia, a w 1951 r. poślubiła byłego internowanego Wojtka Oczechowskiego (poniżej). Małżonkowie wyemigrowali do Kanady, gdzie kontynuowali naukę I pracę. W połowie lat 60 adoptowali dwoje dzieci, Pawła i Barbarę.
Rodzina mieszkała w Montrealu, spędzając wakacje w letnim domu w Ste-Anne-des-Lacs. Na emeryturze Dzidka poświęciła się malarstwu i ceramice artystycznej. Zmarła w wieku 92 lat.
Podczas Powstania Warszawskiego Jadwiga była sanitariuszką. Zesłana przez Niemców do obozu, została pod koniec wojny wyzwolona i trafiła do Belgii, gdzie podjęła studia, a w 1951 r. poślubiła byłego internowanego Wojtka Oczechowskiego (poniżej). Małżonkowie wyemigrowali do Kanady, gdzie kontynuowali naukę I pracę. W połowie lat 60 adoptowali dwoje dzieci, Pawła i Barbarę.
Rodzina mieszkała w Montrealu, spędzając wakacje w letnim domu w Ste-Anne-des-Lacs. Na emeryturze Dzidka poświęciła się malarstwu i ceramice artystycznej. Zmarła w wieku 92 lat.
Wojciech OCZECHOWSKI
( 1922-2017 )
( 1922-2017 )
Syn dyrektora Banku Polskiego, urodził się i wychował w Polsce. Miał zaledwie 17 lat, gdy wojska hitlerowskie najechały na Polskę. Jego wspomnienia z wojny i niemieckiej okupacji były tak traumatyczne, że unikał rozmów na ten temat ze swymi dziećmi. Po wyzwoleniu z niemieckiego obozu jeńców wojennych pod koniec wojny, podjął studia w Belgii, gdzie w 1951 r. spotkał i poślubił Jadwigę (powyżej). Młoda para emigrowała do Kanady, bez grosza, lecz z entuzjazmem. Wojtek kontynuował studia i został dyplomowanym księgowym, pracując w tym charakterze – umiejętnie i z humorem – niemal do samej śmierci w wieku 95 lat.