Placeholder image

POLSKIE GROBY

EN  /  FR

CMENTARZ W ST-SAUVEUR, QUEBEK, KANADA

Grób rodziny Nowaczków

Grób rodziny Nowaczków
(Nie ma nagrobka) grób nr
[działka  C1 659 ]
poprzedni | następny
wybierz grób nr:
Kazimierz NOWACZEK
( 1913-2004 )
Ur. w Warszawie. Inżynier, skończył Politechnikę Warszawską i od 1937 r. pracował w ministerstwie przemysłu i handlu. Zmobilizowany w 1939 r., we wrześniu, przedostał się z Polski przez Rumunię i Turcję na Środkowy Wschód, gdzie wstąpił do Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. W 1941 urodził się w Jerozolimie jego syn, Andrzej Kazimierz (poniżej). W 1942, po rozwiązaniu Brygady, wojskowi zdolni do służby zostali przeniesieni do Armii Polskiej na Wschodzie (tzw. Armii Andersa). Kazimierz z grupą kolegów trafił wtedy do Bejrutu. Po wojnie i po demobilizacji emigrował z rodziną do Kanady. W Montrealu pracował jako inżynier w firmie Dominion Bridge. Po długiej chorobie, zmarł w Sainte-Dorothée, Laval, w wieku 91 lat, pozostawiając w żałobie żonę, Marię Annę, syna Andrzeja (poniżej) i wnuki: Julianne, Caroline i Andrew.
Maria Anna NOWACZEK
z d. KAROLEWSKA

( 1923 -       )
Żona Kazimierza (powyżej), urodzona w Krakowie, wychowała się w Warszawie. W 1940 r., w wieku 17 lat została deportowana do ZSRR wraz z matką (Zofia Bilińska-Karolewska – poniżej), młodszym bratem Maciejem i siostrą Janiną. Matka ich wkrótce zmarła z niedożywienia i poniewierki w Temirze, w Kazachstanie, gdzie została pochowana w anonimowym grobie. Maria (Marylka) i jej rodzeństwo zdołali dołączyć do formującej się w ZSRR polskiej armii gen. Andersa w Yangi-Yul w Uzbekistanie, gdzie Marylka zgłosiła się ochotniczo do pracy w sztabie, podczas gdy jej brat został przyjęty do szkoły kadetów. Po ewakuacji polskiej armii z ZSRR, Marylka ukończyła studia architektoniczne w Bejrucie (Liban) i wyszła za mąż za Kazimierza Nowaczka. Po przybyciu do Kanady nostryfikowała się na Uniwersytecie Montrealskim.
Maciej Aleksander KAROLEWSKI
( 1926-1974 )
Brat Marii Anny (powyżej). Urodzony w Krakowie, kształcił się w Warszawie. W 1940 r., w wieku 14 lat, wraz z rodziną został deportowany do obozu pracy w Kazachstanie. Po śmierci matki wystrugał z gałęzi krzyż, by oznaczyć nim miejsce jej pochówku. W latach 1942-1944 szkolił się w Polskiej Szkole Kadetów w Palestynie. Brał udział w kampanii we Włoszech, po czym w 1947 r. został ewakuowany do Anglii. W Londynie parał się malarstwem i rzeźbą. Zginął tragicznie w wypadku w Austrii w wieku 48 lat. Jego prochy zostały sprowadzone do Kanady przez siostry Marię Annę Nowaczek i Janinę Mrożewską i pochowane w grobowcu rodzinnym.
Andrzej Kazimierz NOWACZEK
( 1941-2018 )
Syn Kazimierza (powyżej), urodzony w Jerozolimie, mąż Claire Gauvin, ojciec trojga dzieci: Julianny, Caroline i Andrew. Umarł w Ottawie w wieku 77 lat.


RODZICE Kazimierza Nowaczka i Marii Anny z Karolewskich (powyżej) pochowani są w Polsce, ale też upamiętnieni na tym grobowcu. Ich życie jest odbiciem skomplikowanej i trudnej historii Polski.
Konstanty NOWACZEK
(       - 1946 )
Syn notariusza kijowskiego. Studia inżynieryjne ukończył w Kijowie przed I wojną światową. Po przeniesieniu się z rodzicami do Warszawy poślubił Stanisławę Ciułkasiewicz. Na początku I wojny światowej wywieziony do Niemiec na roboty przymusowe. W latach 1918-1939 był szefem departamentu zaopatrzenia w Ministerstwie Komunikacji w Warszawie. Po wybuchu II wojny światowej brał udział w ewakuacji ministerstwa do Polski Wschodniej, a następnie do Rumunii. Do Warszawy powrócił jeszcze w 1939 r., ale nie zastał już nikogo z rodziny. Żona i teściowa zmarły tuż przed jego powrotem, a synowie, Kazimierz i Józef, znaleźli się w wojsku polskim poza granicami kraju. W Polsce przeżył cały okres okupacji. Zmarł w Pruszkowie w 1946 r.
Stanisława NOWACZEK
z d. CIUŁKASIEWICZ

(       - 1939 )
Pochodziła z okolic Płocka. Przed wybuchem I wojny światowej przeniosła się z rodzicami do Warszawy i tam wyszła za mąż za Konstantego Nowaczka. Matka Kazimierza i Józefa. Z zawodu nauczycielka, poświęciła się wychowaniu synów. Zmarła w 1939 r. w Warszawie. Jej syn Kazimierz (późniejszy mąż Marii Karolewskiej) ukończył studia inżynieryjne na Politechnice Warszawskiej i od 1937 r. pracował w Ministerstwie Przemysłu i Handlu w Warszawie. Młodszy, Józef, studiował medycynę na Uniwersytecie Warszawskim, lecz studia te zostały przerwane przez wybuch II wojny światowej. Obaj synowie służyli w wojsku polskim za granicą i po zakończeniu wojny nigdy już do kraju nie powrócili.
Witold KAROLEWSKI
( 1890-1940 )
Ur. w 1890 r. w Krakowie, gdzie studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1914 r. wstąpił do Legionów Polskich i brał udział w walkach I Brygady. Od 1918 r. służył w wojsku polskim, walczył w obronie Lwowa, odznaczony Orderem Virtuti Militari. W 1922 r. ożenił się z Zofią Bilińską. Ojciec czworga dzieci, Marii Anny (Nowaczek), Witolda, Macieja i Janiny (Mrożewskiej). Od 1921 r. prowadził prace badawcze w laboratorium warsztatów amunicji w Krakowie, po czym w laboratorium analiz materiałów wybuchowych w Instytucie Technicznym Uzbrojenia w Warszawie. Po wybuchu wojny 1939 r. przedostał się z rodziną oraz całym Instytutem na Wołyń, wkrótce zajętym przez Armię Czerwoną. Internowany w obozie wojskowym w Kozielsku i rozstrzelany w Katyniu w 1940 r. wraz z innymi oficerami polskimi. Posiadał wiele odznaczeń. Nazwisko jego oraz jego żony Zofii z Bilińskich, która zginęła w Kazachstanie w 1940 r., uwiecznione jest na jednej z tablic pamiątkowych poświęconych poległym na Wschodzie w kościele św. Karola Boromeusza na Powązkach w Warszawie.
Zofia KAROLEWSKA
( 1897-1940 )
Z domu Bilińska, ur. w Krakowie. W 1922 r. wyszła za mąż za Witolda Aleksandra Karolewskiego, oficera WP. Matka Marii Anny, Witolda, Macieja i Janiny. W 1928 r. przeniosła się z mężem do Warszawy. W 1931 r. straciła syna Witolda, zmarłego podczas epidemii odry i szkarlatyny. Po wybuchu II wojny światowej ewakuowana na Wołyń, a po aresztowaniu męża przez władze radzieckie wywieziona z trojgiem dzieci do Kazachstanu. Nieludzkie warunki życia oraz niewolnicza praca ponad siły w rosyjskim łagrze spowodowały jej rychłą śmierć w 1940 r. Dzieci jej dołączyły do armii polskiej w Jangi-Jul, gdzie córka Maria jako ochotniczka pracowała w sztabie gen. Andersa, a syn Maciej przydzielony został do junaków. Najmłodsza, Janina, pozostała pod opieką sióstr matki – Julii Dobija i Janiny Mikrowicz. W sierpniu 1942 r. nastąpiła ewakuacja armii gen. Andersa do Iranu, Iraku i Libanu, gdzie Maria Anna ukończyła architekturę w Libańskiej Akademii Sztuk Pięknych w Bejrucie, a stopień magistra uzyskała później na Université de Montréal. Jej siostra Janina studiowała w Anglii pielęgniarstwo. Obie siostry zamieszkały w Kanadzie; Maria wyszła za mąż za inż. Kazimierza Nowaczka, a Janina za prof. Andrzeja H. Mrożewskiego. Ich brat Maciej zginął tragicznie w 1974 r. w Austrii.
Siostra, Julia Dobija, pochowana jest w grobie nr 24 [działka C1 025].
grób : poprzedni | następny