Grób rodzinny Makarewiczów i Ossowskich
[działka C1 002 ]
poprzedni | następny
wybierz grób nr:
Stanisław OSSOWSKI
( 1899-1975 )
( 1899-1975 )
Ur. 1899 r. w Warszawie. Do września 1939 r. był wicekonsulem polskim w Rydze. Po wybuchu II wojny światowej przedostał się do Francji, gdzie walczył z hitlerowskim okupantem w Polskiej Organizacji Podziemnej. Studiował prawo w Paryżu. Od 1944 r. w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie, zdemobilizowany w 1948 r. w stopniu porucznika. Odznaczony Medalem Wojennym 1939-1945. Do Kanady wyemigrował pod koniec lat 40. i zamieszkał w Montrealu. W 1964 r. ożenił się z Anną Rodziewicz. Zmarł w 1975 r. przeżywszy 76 lat.
Anna OSSOWSKA,
z d. RODZIEWICZ, 1°v. MATUSIŃSKA
( 1903 – 1998 )
z d. RODZIEWICZ, 1°v. MATUSIŃSKA
( 1903 – 1998 )
Ur. w Łomży (pólnocno-wschodnia Polska). Dzieciństwo spędziła we Władywostoku, gdzie ojciec jej pracował jako inżynier. W latach 20. powróciła do Polski; studiowała prawo, a w 1928 r. poślubiła Jerzego Matusińskiego, z którym miała córkę Janinę. Towarzyszyła mężowi w licznych podróżach (USA, Francja, Rosja). Mąż, radca Ambasady RP w Moskwie i konsul w Kijowie, został aresztowany w październiku 1939 r. przez władze sowieckie i zaginął bez śladu. Lata wojenne spędziła w Anglii i we Francji. W 1950 r. osiedliła się w Montrealu, gdzie pracowała w firmach Eaton i Morgan. W 1964 r. wyszła za mąż za Stanisława Ossowskiego i do 1975 r. mieszkała w Saint-Sauveur-des-Monts. Zmarła przeżywszy 95 lat.
Janina (Ina) MAKAREWICZ
z d. MATUSIŃSKA
( 1930-2007 )
z d. MATUSIŃSKA
( 1930-2007 )
Ur. w 1930 r. w Warszawie. Córka Anny Rodziewicz i Jerzego Matusińskiego. Wcześnie straciła ojca. Lata wojny przeżyła z matką we Francji, gdzie kontynuowała naukę mimo licznych zmian punktów schronienia dla uciekinierów. Pod koniec wojny kończyła naukę w Paryżu. Zmiany polityczne w powojennej Polsce oraz śmierć ojca nie sprzyjały powrotowi do kraju, więc Ina wraz z matką emigrowały w marcu 1950 r. do Kanady i osiedliły się w Montrealu.
W 1962 r. wyszła za mąż za Tadeusza Makarewicza, z którym miała dwie córki. Jej literackie aspiracje zostały uwieńczone sukcesem, gdy na Montrealskim Salonie Książki zostały zaprezentowane jej dwie urocze książki o ulubieńcach – kotach. Zmarła w Montrealu w 2007 r. w wieku 77 lat.
W 1962 r. wyszła za mąż za Tadeusza Makarewicza, z którym miała dwie córki. Jej literackie aspiracje zostały uwieńczone sukcesem, gdy na Montrealskim Salonie Książki zostały zaprezentowane jej dwie urocze książki o ulubieńcach – kotach. Zmarła w Montrealu w 2007 r. w wieku 77 lat.
Tadeusz (Tadzio) MAKAREWICZ
( 1927-2014 )
( 1927-2014 )
Ur. w 1927 r. Na Wołyniu, gdzie jego rodzice mieli plantację tytoniu. Najstarszy syn z siedmiorga rodzeństwa. W 1940 r. rodzina została dotknięta falą sowieckich konfiskat majątków i deportacji do obozów pracy. W 1941 r. ojciec Tadzia dołączył do tworzonej w ZSRR armii Andersa i w 1942 r. rodzinie z pozostałymi jeszcze przy życiu dziećmi udało się wydostać z ZSRR do Iranu. Resztę wojny Tadzio spędził w Palestynie w Brytyjskiej Szkole Kadetów. Ojciec wraz z polskim wojskiem przedostał się do Iranu, a matka z córkami i młodszym synem wyruszyła do Indii. Rodzina znów połączyła się w 1947 r., w Londynie, gdzie Tadzio uzyskał dyplom inżyniera budowlanego (później – na uniwersytecie McGill w Montrealu – magisterium).
Rodzina emigrowała do Kanady w 1957 r., gdzie w 1962 r. Tadzio ożenił się z Janiną Matusińską, z którą miał dwie córki. Po śmierci żony przeniósł się do Ontario, bliżej starszej córki. Zmarł w 2014 r. w wieku 87 lat.
Rodzina emigrowała do Kanady w 1957 r., gdzie w 1962 r. Tadzio ożenił się z Janiną Matusińską, z którą miał dwie córki. Po śmierci żony przeniósł się do Ontario, bliżej starszej córki. Zmarł w 2014 r. w wieku 87 lat.