Grób Ryszarda Myszaka
[działka C1 056 HC ]
poprzedni | następny
wybierz grób nr:
Ryszard MYSZAK
( 1931-1998 )
( 1931-1998 )
Syn Stanisława i Weroniki z Paszyńskich, urodził się w Zdołbunowie, na Wołyniu. Po zajęciu tej części Polski przez armię czerwoną w październiku 1939 r. ojciec Ryszarda został aresztowany przez NKWD i osadzony w Ostaszkowie, a 13-go kwietnia 1940 r. matka z ośmioletnim Ryszardem i jego starszymi siostrami, została zesłana do północnego Kazachstanu. W wieku lat dziesięciu, Ryszard stracił oboje rodziców. Ojciec, po uratowaniu się z Ostaszkowa, zmarł na tyfus plamisty 23-go marca 1942 r. w szpitalu wojskowym Ośrodka Zapasowego 5 DP, w Dżałał-Abadzie; a 4 kwietnia, nazajutrz po przybyciu do Pahlevi w Iranie, zmarła matka.
Ryszard, który pozostawał jeszcze wtedy w szpitalu w Rosji, też chory na tyfus plamisty, dopiero w kilka miesięcy po wyzdrowieniu wydostał się z Rosji, odnalazł siostry i dołączył się do nich do szkół w Isfahanie. Tam skończył szkołę powszechną, później w Libanie zaczął gimnazjum, a stamtąd na dalszą naukę wyruszył do ówczesnej Palestyny, by wstąpić do szkoły Kadeckiej. Następnie, po przeniesieniu się do szkół junackich do Wielkiej Brytanii tam kontynuował dalszą edukację, którą ukończył uzyskując stopień inżyniera elektryka.
W 1953 r. Ryszard przybył na stałe do Kanady. W krótkim czasie został zatrudniony przez firmę CBC (Canadian Broadcasting Corporation), która zaczynała wtedy instalacje pierwszych stacji telewizyjnych na terenie całej Kanady. W ramach tej pracy, Ryszard znalazł się w Vancouverze, gdzie poznał swoją żonę, Annę z Runcewiczów, farmaceutkę. Ślub ich odbył się w czerwcu 1960 r. w Vancouverze. W CBC Ryszard przepracował 35 lat.
Będąc w Anglii Ryszard udzielał się społecznie w harcerstwie, w Veritasie, w związku byłych Kadetów i w angielskich i polskich związkach inżynierów. W Montrealu należał do tych samych organizacji, oraz był długoletnim członkiem komitetu parafialnego Misji Św. Wojciecha. Jego działalność społeczną przerwała nagła utrata wzroku.
Ryszard był człowiekiem wielkiej życzliwości i głębokiej wiary, skromnym, pomocnym każdemu w potrzebie, tak w rodzinie jak i poza nią. Wspomagał liczne charytatywne inicjatywy m.in. Polskie misje, liczne polskie cele.
Zmarł w 2014 r., pozostawiając w głębokim smutku żonę Annę, trzech synów: Stanisława, Jana i Macieja, synowe, troje wnuków: Patrycję, Filipa i Sebastiana, siostry: Stanisławę w Toronto i Halinę w Montrealu, oraz liczne grono kochających go bardzo siostrzennic i siostrzeńców z rodzinami.
Siostra Danuta Binek zmarła w 1998 r i pochowana jest w grobie nr 63 [działka C1 644A].
Ryszard, który pozostawał jeszcze wtedy w szpitalu w Rosji, też chory na tyfus plamisty, dopiero w kilka miesięcy po wyzdrowieniu wydostał się z Rosji, odnalazł siostry i dołączył się do nich do szkół w Isfahanie. Tam skończył szkołę powszechną, później w Libanie zaczął gimnazjum, a stamtąd na dalszą naukę wyruszył do ówczesnej Palestyny, by wstąpić do szkoły Kadeckiej. Następnie, po przeniesieniu się do szkół junackich do Wielkiej Brytanii tam kontynuował dalszą edukację, którą ukończył uzyskując stopień inżyniera elektryka.
W 1953 r. Ryszard przybył na stałe do Kanady. W krótkim czasie został zatrudniony przez firmę CBC (Canadian Broadcasting Corporation), która zaczynała wtedy instalacje pierwszych stacji telewizyjnych na terenie całej Kanady. W ramach tej pracy, Ryszard znalazł się w Vancouverze, gdzie poznał swoją żonę, Annę z Runcewiczów, farmaceutkę. Ślub ich odbył się w czerwcu 1960 r. w Vancouverze. W CBC Ryszard przepracował 35 lat.
Będąc w Anglii Ryszard udzielał się społecznie w harcerstwie, w Veritasie, w związku byłych Kadetów i w angielskich i polskich związkach inżynierów. W Montrealu należał do tych samych organizacji, oraz był długoletnim członkiem komitetu parafialnego Misji Św. Wojciecha. Jego działalność społeczną przerwała nagła utrata wzroku.
Ryszard był człowiekiem wielkiej życzliwości i głębokiej wiary, skromnym, pomocnym każdemu w potrzebie, tak w rodzinie jak i poza nią. Wspomagał liczne charytatywne inicjatywy m.in. Polskie misje, liczne polskie cele.
Zmarł w 2014 r., pozostawiając w głębokim smutku żonę Annę, trzech synów: Stanisława, Jana i Macieja, synowe, troje wnuków: Patrycję, Filipa i Sebastiana, siostry: Stanisławę w Toronto i Halinę w Montrealu, oraz liczne grono kochających go bardzo siostrzennic i siostrzeńców z rodzinami.
Siostra Danuta Binek zmarła w 1998 r i pochowana jest w grobie nr 63 [działka C1 644A].