Grób rodziny Belina-Brzozowskich
[działka C1 661 ]
poprzedni | następny
wybierz grób nr:
Antoni
BELINA-BRZOZOWSKI
( 1914-1995 )
BELINA-BRZOZOWSKI
( 1914-1995 )
Ur. na Podolu, w rodzinie ziemiańskiej. W 1936 r. ukończył Szkołę Rezerwy Podchorążych Kawalerii. Powołany w 1938 r. do Pułku Ułanów Krechowieckich w Augustowie uczestniczył w kampanii wrześniowej. Po kapitulacji przewieziony do obozu dla oficerów w Radomiu, z którego uciekł po dwóch dniach w przebraniu księdza. W latach 1939-1943 należał do Związku Walki Zbrojnej (późniejsza AK) i brał udział w walce podziemnej z hitlerowskim okupantem. Mianowany na porucznika. Aresztowany w 1943 r., ostatnie lata wojny przeżył w obozach koncentracyjnych w Oświęcimiu i w Mauthausen. Uwolniony 5 maja 1945 r. przez armię amerykańską, przedostał się do Włoch, gdzie odnalazł swój pułk macierzysty.
W 1946 r. ożenił się z Ireną Plater-Zyberk i wyjechał do Anglii. Po demobilizacji w 1949 r. wyemigrował z rodziną do Kanady. Studiował architekturę, pracował w Montrealu jako kreślarz. Był kawalerem maltańskim i autorem trzech nie wydanych drukiem pamiętników. Zmarł w wieku 81 lat.
Siostra, Jadwiga Zamoyska, jest pochowana w grobie nr 26 [działka C1 027].
W 1946 r. ożenił się z Ireną Plater-Zyberk i wyjechał do Anglii. Po demobilizacji w 1949 r. wyemigrował z rodziną do Kanady. Studiował architekturę, pracował w Montrealu jako kreślarz. Był kawalerem maltańskim i autorem trzech nie wydanych drukiem pamiętników. Zmarł w wieku 81 lat.
Siostra, Jadwiga Zamoyska, jest pochowana w grobie nr 26 [działka C1 027].
Irena (Renia)
BELINA-BRZOZOWSKA
z d. PLATER-ZYBERK
( 1921-2009 )
BELINA-BRZOZOWSKA
z d. PLATER-ZYBERK
( 1921-2009 )
Ur. w Pilicy. Lata II wojny światowej spędziła w Polsce, brała udział w Powstaniu Warszawskim jako sanitariuszka, a po upadku Powstania spędziła 3 miesiące w niemieckim obozie pracy. Wyszła za mąż w 1946 r. w Asyżu za Antoniego Belina-Brzozowskiego (powyżej), z którym miała troje dzieci (Izabela, Gabriela, Francis). Wraz z rodziną emigrowała do Kanady w 1949 r. Początki na emigracji były trudne, ale Renia nie bała się żadnej pracy, która pomogłaby w utrzymaniu rodziny. W końcu zaczęła udzielać prywatnych lekcji francuskiego oraz pracowała jako nauczycielka na zastępstwach w okolicznych szkołach średnich.
Była kobietą wielkiej odwagi, wrażliwości i zdolności twórczych. Potrzeby rodziny zawsze stawiała na pierwszym miejscu. Swe zdolności twórcze wyrażała w poezji, prozie, malarstwie, kreacjach naściennych i szydełkowych. Pisała już od młodych lat. Temat strachu i odwagi – bliski jej z własnych przeżyć – przewijał się często w jej pisarstwie. Zmarła w Montrealu w wieku 87 lat.
Matka, Irena Plater-Zyberk, jest pochowana w grobie nr 83 [działka C1 660], Jolanta Pomian Bławdziewicz - w grobie nr 84 [działka C1 661], a siostra Róża Siemieńska w grobie nr 45 [działka C1 184].
Była kobietą wielkiej odwagi, wrażliwości i zdolności twórczych. Potrzeby rodziny zawsze stawiała na pierwszym miejscu. Swe zdolności twórcze wyrażała w poezji, prozie, malarstwie, kreacjach naściennych i szydełkowych. Pisała już od młodych lat. Temat strachu i odwagi – bliski jej z własnych przeżyć – przewijał się często w jej pisarstwie. Zmarła w Montrealu w wieku 87 lat.
Matka, Irena Plater-Zyberk, jest pochowana w grobie nr 83 [działka C1 660], Jolanta Pomian Bławdziewicz - w grobie nr 84 [działka C1 661], a siostra Róża Siemieńska w grobie nr 45 [działka C1 184].